Hoe Tineke herstelde van narcistisch misbruik in haar relaties
Tineke van Zijl (47) – niet haar echte naam – herstelt langzaam maar zeker van het narcistisch misbruik in haar relaties.
Ze zegt: ‘Het is erg dat dit gebeurde, maar doe er ook iets aan.’
Ik interviewde haar en mocht haar verhaal publiceren.
Mijn grote kwetsbaarheid trok die man met narcisme aan
Ik had jarenlang eetstoornissen. Dat is mijn grote kwetsbaarheid in het verhaal. Mijn zelfbeeld, jezelf graag zien, voor jezelf zorgen, enz., dat waren moeilijke dingen voor mij. Mijn gezinssituatie vroeger speelde hierin een rol. Aan de ene kant ben ik heel sterk al, zeg ik het zelf. Aan de andere kant ben ik heel kwetsbaar.
Die man was niet de eerste narcist waar ik mee te maken kreeg. Dat waren er 3 op een rij met hem erbij. In verschillende gradaties, het ging van kwaad tot erger. Dus ik dacht: ‘Dat ligt ook aan mij. Het is niet mijn schuld, maar mijn kwetsbaarheid maakt dat ik die situaties aantrek. Dat ik in zo’n verhaal stap.’
Als je als vrouw vaak op narcisten valt, denk ik dat je werk te doen hebt in plaats van slachtoffer uit te hangen. In mijn kennissenkring hoor ik die verhalen ook. Ik denk: ‘Ja oké, het is erg dat dit gebeurde, maar doe er ook iets aan.’ Het verhaal herhaalde zich gewoon. Ik ging naar een therapeut. Het hielp bij bepaalde zaken, namelijk in mijn eigen oordeel leren vertrouwen. Dat was een probleem voor mij. Je voelt dat het niet klopt en je blijft toch geloven dat de ander wel gelijk zal hebben, dat ik toch wel iets verkeerd doe.
Wat niet het geval blijkt te zijn.
Ik ben het narcistisch misbruik helemaal beu
Ik heb een vrij goede intuïtie, veel vrouwen trouwens. Dat is iets wat gebeurt met vrouwen. Ze worden verwijderd van hun eigen natuur. Van hun intuïtie, van hun sterke kant. Dat is niet bij iedereen hetzelfde, als je uit een warm nest komt met een goede vaderfiguur, dan is het een ander verhaal. Dat was bij mij niet het geval. Ik had fundamenteel een grote kwetsbaarheid.
De therapie hielp me, maar wat me echt geholpen heeft, is meditatie. Na deze man had ik nog een paar relaties, met verborgen narcisten. Narcisme heeft namelijk heel veel aspecten. Toen dacht ik: ‘Ik ben het helemaal beu en ik heb nog steeds mijn eetstoornis.’
Ik dacht: ‘Ik ga het proberen met meditatie.’ En weet je wat? Ik ben van mijn eetstoornis af. In mijn geval hangt het een samen met het ander. Ik zit nu in een herstelperiode. Als je vanaf je 15e tot en met je 40e leefde met eetstoornissen, dat doet wel iets met de kern van de mens.
Ik kon het allemaal rationeel plaatsen maar in de praktijk was het anders, Nu besef ik ten volle: ik ben aan het herstellen van mijn 1) eigen problematiek en van 2) mijn confrontatie met narcisme.
Het enige wat ik kan doen is investeren in mezelf
Op relationeel niveau heb ik nu zoiets van: het enige in wie ik echt in kan investeren is mezelf. Ik kan niet het werk doen van mijn huidige partner. Ik kan dat niet in zijn plaats verrichten, Dus als iemand angstaanvallen heeft, en pillen tegen depressies slikt, wat hij doet, dan is het zijn werk om er iets aan te doen. Ik heb zoiets van dat ik mezelf niet moet wegcijferen en dat ik er niet onder moet lijden, als ik merk dat hij een lastige periode heeft. Ik neem dan meer afstand en we zien elkaar weer als je meer positief bent, maar ik kan niet mee gaan op jouw trein.
Ik kan mijn leven eigenlijk zelf regisseren, door het feit dat ik alleen woon, en dat ik mijn eigen boontjes dop. Praktisch gezien heb ik niemand nodig, of toch heel weinig. Dat is een geruststelling, dat ik het alleen aankan. Dat is ook het grote verschil met vroeger. Dat jezelf als beste vriend aanneemt, is heel belangrijk in zo’n situatie. Dat is een heel leerproces geweest van de laatste jaren.
Ga niet mee in de drama van jezelf en van die ander
Goh nee, ik ga niet op zoek naar zelfhulpgroepen. Soms kom ik een kennis tegen of een ex-buurvrouw, die er ook mee te maken heeft. Wat vooral naar voren komt, en ik neem dan mijn eigen situatie en die van mijn ex buurvrouw is dat die man bijvoorbeeld, die heeft haar steeds in zijn macht omdat ze nog steeds in gevecht gaat met hem, in confrontatie gaat met die man. Ik begreep na een tijd, oké, ik ga niet meer mee in de provocaties, Ik blijf bij de zaak, kei droog bij de feiten blijven, meer krijg je niet van mij.
Dat is de fout die mijn buurvrouw maakt. Bij elke provocatie gaat ze mee in het drama. Het spel blijft vervolgens gewoon doorgaan. Op het moment dat je afstand neemt van het drama, van je eigen drama en die van de ander, dan heeft die ander geen grip meer op je. Dat is eigenlijk een klik die ze moet maken.
Ken je Eckhardt Tolle? Hij heeft 100% gelijk als hij zegt dat je je bewust moet worden van de little me in jezelf en in de ander. Iedereen heeft dat, dat is normaal. Als je je hier bewust van bent, en merkt ik ga weer mee in de drama, dan kun je er uit stappen. Mensen met narcisme hebben de specialiteit om mensen uit hun tent te lokken, de mensen gek te maken. Dat doen ze heel graag. Dat is hun energie, daarmee voeden ze zich. Ze voeden zich volledig met de little me van de ander. De grootste straf voor een narcist is als je ze negeert. Dan krijgen ze namelijk geen voeding meer. Betreffende de little me is het heel belangrijk om er niet in mee te gaan, in het hier en nu te blijven.
Investeren in jezelf
Er is zoveel te vertellen, wat relevant is om door te geven. Mijn ervaring is dat hoe meer je in je zelf investeert, hoe meer je je zelf voedt, jezelf regelmatig oplaadt, dat heeft niets met egoïsme te maken, hoe beter je bestand bent tegen zulke toestanden. Hoe meer adequaat je hierop kan reageren.
We krijgen bakken met energie mee bij onze geboorte. Eigenlijk moeten we heel spaarzaam omgaan met onze eigen energie. Dat is heel belangrijk. Het klinkt misschien dom, maar nu ik 47 jaar ben, denk ik: ‘Al mijn vitaliteit, mijn energie heb ik zo vaak verspild aan die toestanden, aan die mensen. Het is zonde.’ 47 jaar is niet stokoud, maar het is ook niet echt jong. Het is een andere fase van mijn leven. Nu denk ik: ‘Oké, ik ga spaarzaam zijn. Nu ga ik kiezen voor kwaliteit. Voor iets dat relevant is. Gewoon, heel selectief zijn.
Maar mijn ervaringen met narcistisch misbruik uitwisselen met mensen, goh? Mochten er mensen naar mij komen om erover te praten, ze zijn altijd welkom. Maar vanuit mezelf? Nee. Als het toevallig op mijn weg komt zal ik er wel over praten. Dat is geen probleem, maar ik ga er niet echt naar op zoek.
Ik heb een grote wilskracht, dat komt voornamelijk omdat een ballettraining heel zwaar is. Ik deed dat jarenlang. Als ik de kans krijg, train ik. Het is ongelooflijk hoeveel kracht dat geeft aan een mens. Ik ben zeer sterk op dat vlak. Dat wil niet zeggen, dat ik geen hulp nodig heb. Er zijn momenten dat ik denk: ‘Verdomme.’ Gelukkig haal ik mijn energie ook uit mijn danstrainingen, mijn studies, mijn zaken.
Relaties blijven moeizaam
Ik vind het wel jammer dat op relationeel vlak nog niet echt zo goed gaat. Misschien komt het nog. Dat zou tof zijn. Dat verlangen heb ik wel. Ik kan goed alleen zijn, en ik ben best veel alleen. Mijn huidige partner zie ik om de week. Maar natuurlijk ik moet alleen mijn plan trekken, dat is van tijd tot tijd emotioneel best zwaar.
Mocht ik het gevoel hebben dat ik me 100% thuis voel bij iemand, dan zal mezelf niet regelmatig alleen voelen. Er zijn momenten dat ik me eenzaam voel in de relatie. Dat aantrekken en afstoten in deze relatie is heel moeilijk. Het is zoals het is. Ik zie hem graag, en hij ziet mij graag, maar meer zal het niet worden, denk ik. Mits hij ook aan zichzelf gaat werken. Ik heb het losgelaten. In het begin klampte ik me vast. De goede momenten waren zo goed dat je denkt: ‘Oh, ja.’ Ineens valt dat weg en is er afstand. Het is jammer, maar het is wat het is. Ik laat het zo begaan, we zien het wel. Dat is mijn houding van nu, omdat het niet anders kan.
Ik kan alleen maar aan mezelf werken.
That’s it.